Ćwiczenia oddechowe

Ćwiczenia oddechowe

Mówienie jest nierozłącznie związane z oddychaniem. Inaczej oddychamy mówiąc,

a inaczej, gdy milczymy.

Ćwiczenia oddechowe mają na celu:

- pogłębienie oddechu

- rozruszanie przepony

- wydłużenie fazy wydechowej

- zapobieganie arytmii oddechowej i mówieniu na wdechu

- kształtowanie prawidłowych nawyków oddechowych w czasie spoczynku – oddychanie przez nos

- wyrabianie prawidłowego toru oddechowego i oddechu brzuszno-przeponowego.

Przykłady ćwiczeń i zabaw:

- dmuchanie na wiatraczki, chorągiewki, piórka – „poruszają się na wietrze”

- robienie baniek mydlanych

- dmuchanie na papierowe ozdoby, np. listki zawieszone na nitkach

- dmuchanie na kartki papieru trzymane przed ustami ciągłym strumieniem powietrza

- delikatne dmuchanie na płomień świecy, tak by nie gasł, a wyginał się – „tańczący płomyk”

- dmuchanie na statki na wodzie

- dmuchanie przez rurkę do kubka z wodą – „gotowanie wody”

- nadmuchiwanie balonów,

- dmuchanie w trąbki, gwizdki – „orkiestra”

- samodzielne próby gwizdania

- chuchanie długim strumieniem na „zmarznięte” dłonie

- zdmuchiwanie kolorowej watki, papierowej kuli z otwartej dłoni

- rozdmuchiwanie przez rurkę farby na mokrej kartce papieru

- przedmuchiwanie np. kulek z bibuły przez labirynty narysowane na kartce papieru

Ćwiczenia na rozruszanie przepony:

- ziewanie

- śmiech – wesoły, gwałtowny, cichy, lekki, tłumiony

- naśladowanie śmiechu różnych ludzi:

- kobiety – jasny: ha, ha, ha

- mężczyzny – rubaszny: ho, ho, ho

- dziecka – piskliwy: hi, hi, hi

- staruszki: he, he, he

Zabawy w grupie:

- zawody: „Kto dalej dmuchnie” – zdmuchiwanie z dłoni papierowych kulek lub kolorowych watek

- zawody: „Kto dmuchnie wyżej” – dmuchanie na piórka

- zabawa: „Wyścigi” – przedmuchiwanie np. po narysowanej na arkuszu papieru trasie papierowych kulek

- zabawa: „Mecz” – wdmuchiwanie papierowej kulki lub lekkiej piłki do zrobionej np. z drewnianych klocków bramki

- zabawa: „Gotowanie obiadu” – rozdmuchiwanie przez rurkę, np. ryżu, kaszy, umieszczonej w dużych pojemnikach

Na podstawie literatury opracowała: Beata Chojnacka-Drozd

Sprawne działanie narządów mowy jest warunkiem prawidłowego wymawiania wszystkich głosek. Ćwiczenia narządów artykulacyjnych mają na celu wypracowanie celowych, zręcznych, ruchów języka, warg, podniebienia (dziecko musi mieć wyczucie ruchu i położenia poszczególnych narządów mowy).

„Języczek – gimnastyczek” czyli ćwiczenia usprawniające język

• liczenie górnych i dolnych ząbków językiem – język starannie dotyka każdego ząbka

• „mycie ząbków” – oblizywanie ząbków językiem

• zlizywanie czubkiem języka nutelli, dżemu, chrupka z podniebienia

• dotykanie językiem podniebienia za górnymi zębami przy otwartych ustach

• „zaczarowany języczek” – przytrzymywanie przez kilka sekund języka na podniebieniu (można przytrzymywać np. rodzynki, tik-taka..)

• kląskanie jak konik

• język zagląda do gardła – cofanie języka w głąb jamy ustnej

• ssanie cukierka czubkiem języka o podniebienie

• zwijanie języka w rynienkę, wciąganie powietrza

• wypychanie językiem policzków (usta otwarte)

• ząbki drapią języczek – pocieranie ząbkami języka

• mlaskanie

• „rozpłaszczanie” języka i żucie jego boków zębami trzonowymi

Śmieszne minki czyli ćwiczenia usprawniające wargi i policzki

• wymawianie samogłosek a, o, e, u, i, y z przesadnie mocnym otwieraniem ust

• parskanie jak konik

• robienie „całusków” na przemian z szerokim uśmiechem

• „rozklejanie” mocno sklejonych (zaciśniętych) ust

• przesuwanie ściągniętych warg w prawo i lewo

• „drapanie” górnej wargi dolnymi ząbkami i odwrotnie

• nadymanie policzków i naśladowanie płukania ust

• granie paluszkiem na wargach

opracowała: Beata Chojnacka-Drozd